Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 2017

Ο ταχυδρόμος χτυπάει μία και καλή

(κουδούνι  ντριιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιν)

- Ποιος είναι; (νυσταγμένα)
- Ο ταχυδρόμος! (αγριεμένα)
- Και τι θέλετε από μένα; (από μέσα μου)
- Έχω ένα φάκελο για σας, κατεβείτε να τον πάρετε. (αυστηρά)
- Αφήστε το, σας παρακαλώ, στο κατάστημα κάτω. (ευγενικά)
- Δεν το αφήνω πουθενά! Να κατεβείτε να το πάρετε. (επίμονα)
- Εντάξει. Δώστε μου δύο λεπτάκια. (παρακλητικά)
- Δε μου λέτε....όλα αυτά τα γράμματα που είναι εδώ στο κουτί γιατί δεν τα παίρνετε;
  Τ΄αφήνετε να πάρουν αέρα; (δασκαλίστικο ύφος)

....................... (2 minutes later)

- Καλημέρα. (χαμογελαστά)
- Αυτά εδώ (κραδαίνοντας τρεις φακέλους) έχουν τ΄όνομά σας. Να τα πάρετε σπίτι σας.
  Δεν τα κουβαλάω εγώ τζάμπα για να τα παρατάτε εδώ κάτω.
- Συγνώμη....είναι από χτες .... και ξέρετε....δεν βγήκα από ο σπίτι για να τα δω...σήμερα θα τα  έπαιρνα...
 (απολογητικά, παρότι μόνο ένα ήταν δικό μου μιας και έχουν κι άλλοι δύο το ίδιο όνομα στην οικογενειακή τριπλοκατοικία)
- Κι άλλη φορά να βάζετε την μπλούζα από τη σωστή μεριά! Τη φοράτε ανάποδα!

Ευσυνείδητος δημόσιος υπάλληλος σε πρωινή διαδραστική σχέση με τον πολίτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου